Karting: Verslag Dutch 4 stroke Festival Uitgeest
Uitgegeven door Bas Kaligis • 5 april 2006 12:18
Op 2 april bezocht het Dutch 4-stroke festival het circuit Uitgeest. Een aantal klassen waren bij elkaar gevoegd, want de RK-1 reed samen met de World Formula en in de Cadet-klasse reden een aantal Mini-Briggsen. Daarnaast hadden de Pro-karts ook een endurance wedstrijd verdeeld over twee races van 90 minuten.
Veel spanning bij Cadet-klasse!
Hoewel er de kans was van 20 procent op neerslag, bleek het al hevig te regenen voor de vrije training. En deze regen bleef nog een tijd aanhouden want de eerste manche van de cadet-klasse werd vereden op een kletsnatte baan. De Mini-Briggs klasse startte achter het veld van 17 rijders van de Cadet-klasse omdat het verschil in karakteristiek van de motoren wel eens voor problemen kon zorgen. Maar naar later bleek was dit niet de juiste oplossing.
De opstelling ging dit jaar niet door middel van een tijdtraining, maar door loting. Helaas was er op de natte baan na de eerste ronde een spin van een Cadetje en enkele andere uitstapjes naast de baan waaronder Robert Haans. Deze manche kenmerkte zich toch door de vele slippartijen en jonge coureurtjes die verwoedde pogingen deden om uit de blubber te komen. Maar een aantal rijders vochten zich goed naar voren, waaronder de snelle dame Nikki Moooren die van een laatste plaats gestart was. Jos Kiekens, Denzel Mafait, Joel Affolter en Niki Mooren zochten elkaar op en bleven een hevige strijd leveren om de eerste plaats. Daarachter Chris van Ruiten en Kevin de Rooij die zijn zesde plaats in rook zag opgaan door een klapband. Dit lag niet aan het schoeisel, maar doordat het achterwiel op de as verschoof en de band hierdoor tegen het motorblok aan liep.
Nikki Mooren bleek de jongens toch te snel af en werd eerste, gevolgd door Jos Kiekens, Denzel Mafait en Joel Affolter. Chris Ruiten werd vijfde en Marijn Kremers werd nu zesde, gevolgd door Robbert Haans, die na het uitstapje naar voren kwam.
De tweede manche werd nog wel op een natte baan verreden, maar het was wel opgehouden met regenen en het zag er naar uit dat het dit keer droog zou blijven. De opstelling was tegengesteld aan de eerste manche en ditmaal mocht Nikki Mooren van de eerste plek starten. Helaas werd dit niet omgezet naar een eerste plek want ze werd in deze manche zevende, terwijl ze eerst nog in de clinch lag met Jos Kiekens. Ook in deze manche werd om de kop gevochten want na een spannende strijd ging de zege naar Jos Kiekens, op 0,1 seconde gevolgd door Joel Affolter. Derde werd Denzel Mafait. Ook elders in het veld waren er mooie gevechten en waren er groepen van drie of vier Cadets te zien die er alles aan deden om elkaar de loef af te steken.
De mix van Cadet en de Mini-Briggs rijders bij elkaar leverde soms een aantal moeilijke situaties. Er werd gezocht naar een passende oplossing en even later werd besloten dat de Honda-Cadets en de Mini-Briggs ieder apart hun wedstrijd verreden. Dat dit een zeer goede beslissing was bleek even later in de derde manche. Waarvoor hulde voor de wedstrijdleiding.
De derde manche bestond dus dit keer alleen uit Cadetrijders. De uitslagen van de eerste twee manche werden bij elkaar opgeteld en dit gaf de opstelling van de derde manche. Jos Kiekens, Joel Affolter en Denzel Mafait waren de coureurs op de eerste drie startplaatsen. Bij het vallen van de vlag was het Jos die als een speer er vandoor ging, gevolgd door Denzel en Joel. Er ontspon zich een spannend gevecht om de eerste plaats, waarbij de rijders elkaar aan kop afwisselden. Maar ook elders in het startveld werd er strijd geleverd tot het einde van de race. Vlak voor het einde van de race moest Denzel iets lossen en werd hij derde achter Joel die 0,3 seconde voorsprong had op Jos Kiekens. Nikki Mooren werd vierde voor Tim Struylaart.
Luuk Montfoort pakt zege in MiniBriggs!
Luuk Montfoort greep uiteindelijk de winst in de Mini-Briggs voor Marcel Kleefstra, Tristan Oosterhoorn en Kasper Baas. De dames domineerde de World Formula Briggs & Startton Junior klasse. “Girlpower” voor Erica van Zuylen (P1) en Brenda Borgman (P2) Dimitri Mom werd 3e.
Prokarts
De 2e race om het Dutch 4 stroke endurance festival kampioenschap werd verreden op het circuit van Uitgeest. Het was de bedoeling dat het een zonnige dag zou worden, maar de weergoden dachten daar aanvankelijk anders over: tot een half uur voor de start van de race kwam de regen nog gestaag uit de lucht zetten.
Helaas was de opkomst niet erg groot. Starten ging op basis van loting. Het team van Kevin Kartracing had de pole-position, voor Exige racing, team Benelux en Paradox Racing. Kevin Kartracing had als enige team gekozen voor de slicks, alle andere teams stonden op de regenbanden. Mede door de bandenkeuze kon Kevin Kartracing de koppositie niet vasthouden en als 3e gingen zij de eerste bocht in. Daar spinde het team van Paradox, maar zij konden snel en zonder schade weer door. Exige had de leiding, op de voet gevolgd door Mark Retera van team Benelux. De twee teams gingen er vandoor, gevolgd door Kevin Kartracing en Paradox, die na de spin probeerde terrein goed te maken op Kevin Hoogendoorn op zijn slicks. Na ongeveer een kwartier begonnen er voorzichtig wat droge plekken op de baan te komen, maar de regenbanden waren nog steeds sneller. In het begin ongeveer 3 seconden per ronde, dat was nu teruggebracht naar 1,5 seconde per ronde. Na een kwartier hadden Exige racing en Team Benelux zowel Kevinkartracing als Paradox op een ronde staan. Naarmate de baan droger werd, kon Mark Retera harder gaan rijden dan Exige en het duurde dan ook niet lang of hij nam de leiding over. Na een half uur was de voorsprong van de 2 leiders verder uitgebouwd naar 2 ronden, maar op dat moment kon Kevinkartracing wel dezelfde tijden draaien als de mannen vooraan op de regenbanden. Na ongeveer 40 minuten kwam het team van Paradox binnen voor een bandenwissel. Teamleden van Kevinkartracing besloten een handje uit te steken en zorgden voor het wisselen van de voorwielen. Met een flink aantal ronden achterstand kwam Paradox als 4e weer de baan op. Ondertussen werd door Kevinkartracing gekeken wanneer de andere 2 teams zouden gaan wisselen, maar deze 2 teams waren van plan om de race op regenbanden uit te rijden, terwijl de baan al geheel droog was! Na 45 minuten maakte Kevinkartracing hun verplichte pitstop. Exige reed lang door, maar moest uiteindelijk toch naar binnen om banden te gaan wisselen, omdat de regenbanden compleet aan het verbranden waren. Op dat moment had Team Benelux ook al gewisseld van rijder, maar niet van banden. Zij waren van plan om de race op de regenbanden uit te gaan rijden. Om dit te halen, hadden ze de bandenspanning extreem laag gezet, zodat de banden niet zouden verbranden. Het was een gok, die aanvankelijk leek te gaan werken. Kevinkartracing lag 2 ronden achter op Team Benelux, reed wel iets sneller, maar het verschil in rondetijd was te klein om nog dicht te rijden. Echter, na 1 uur en 10 minuten rijden bleek dat Team Benelux toch teveel van met name de linkervoorband gevraagd hadden en deze begon leeg te lopen. Kevinkartracing had zich net ontdaan van 1 ronde achterstand toen de rondetijden van Team Benelux helemaal instortten. Noodgedwongen moesten zij de pits in en op dat moment kon Kevinkartracing de leiding in de race overnemen. Deze werd niet meer uit handen gegeven en dus bleek aan het einde van de race de gok om te starten op slicks dus toch gewerkt te hebben.
De tweede manche was minder spectaculair dan de eerste. De startopstelling was dit keer omgekeerd aan die van de eerste manche met Paradox op pole. Bij de start schoof team Benelux meteen door naar P1, gevolgd door Exige en Paradox, die een slechte start hadden. Kevinkartracing schoof in de tweede ronde snel door naar p3. Team Benelux had meteen een gat getrokken naar Exige, en Kevinkartracing begon het gat te dichten naar Exige. Na 5 ronden was het gat gedicht en zat Kevinkartracing in de slipstream van Exige. Aan het einde van het rechte eind zette Kevin hem ernaast, maar Exige leek gewoon in te sturen. Kevin zat al helemaal op de kerbstones en dus was er geen ruimte meer. Exige raakte Kevin en spinde hard van de baan. Het duurde enkele ronden voor de rijder zijn kart weer op de baan had en zij hun weg - met een kromme spoorstang - weer konden vervolgen. Op dat moment had team Benelux al een flinke voorsprong en zij waren duidelijk de snelste op de baan. Na een half uur bleek de pechduivel wederom toe te slaan. Team Benelux had onderweg lood verloren en op de weegschaal bleken zij ruim 2,5 kilo te licht te wegen. Dat betekende 4 ronden aftrek en daarmee waren ze meteen kansloos voor de overwinning. De rijderwissel bij Kevinkartracing verliep zonder problemen en met 2 ronden voorsprong kwamen zij als leiders weer de baan op. Gedurende de slotfase van de race gebeurde er weinig wat de einduitslag nog kon beďnvloeden en dus finishte Kevinkartracing als eerste voor Team Benelux, Exige en Paradox. Deze uitslag was ook gelijk aan het overall dagklassement. Uitgesplitst naar klasse betekende het de eerste plaats voor Kevin Hoogendoorn en Jeroen Verwijmeren (Kevinkartracing) in de prokart klasse, voor Paradox racing. In de Superpro klasse pakten Mark Retera en Pieter Scheefhals (Team Benelux) de winst voor Exige racing.


















