Razendsnelle Ean Eyckmans wint Benelux-wedstrijd Genk in bloedstollende laatste ronde: "Het was geweldig!"

GENK - Vorige maand kroonde de vijftienjarige Ean Eyckmans uit Herentals zich nog tot Italiaans Kampioen op het circuit van Francacortia, afgelopen weekend beloonde hij zichzelf met een mooie overwinning in de IAME Series Benelux in de X30-senior klasse op het circuit van Genk. De razendsnelle rijder van Eyckmans Grand Prix hield zich staande in het competitieve internationale veld van meer dan 100 piloten en pakte de volle buit met zijn zege.

“Het was een hele zware race”, begint de stralende Ean Eyckmans opgelucht na de race. "Bij de start miste we iets qua snelheid en verloor ik wat plekjes. Iets verder in de wedstrijd kon ik wel al wat inlopen op de koplopers, onder andere ook omdat ze erg met elkaar bezig waren. Ze probeerden elkaar in te halen, maar dit mislukte. Daardoor kon ik doorstoten naar de tweede plek. In de laatste ronde was het voor mij alles of niets. Gelukkig werd het alles en kon ik de koploper inhalen en had ik toch weer ineens de koppositie in handen. Toen ik over de streep kwam was ik ontzettend blij. Het was echt geweldig.”

Voor de finale werden er drie heat gereden, maar deze verliepen alles behalve gemakkelijk voor Ean. In de eerste race had hij problemen met zijn motor, waardoor niet het volledige potentieel benut kon worden: “In race twee hadden we te weinig snelheid om echt naar de kop van het veld te rijden, maar voelde de kart wel goed aan. We wisten dat het moeilijk ging worden om in het droog te winnen, daarom hoopte ik ook op regen. Uiteindelijk maakte het niet veel uit, omdat we alsnog in het droog hebben gewonnen. Het voelde goed omdat het ons lukte om te winnen in de allerlaatste ronde, dat maakt het zo geweldig.”

Het Benelux-weekend in Genk was het derde evenement dat Ean meereed. De eerste ronde van het kampioenschap miste hij, omdat hij verplichtingen had ik de OK: “Aan het begin van het jaar liep alles een beetje door elkaar heen”, vervolgt hij lachend. Want naast het Benelux kampioenschap was de Belg druk in de weer. Zo rijdt hij ook in de Euroseries, het OK Europees kampioenschap, het wereldkampioenschap en rijdt hij mee bij de Champions of the Future: “Zo blijven we toch lekker bezig”. Als hij praat over ‘we’ heeft hij het over zichzelf, zijn team, monteurs en zijn vader Wim Eyckmans, die zelf ook een aardige staat van dienst heeft in de sport.


Wim Eyckmans was een succesvolle kartcoureur en reed later races in de Formule 3000, Porsche Supercup en Indy-lights. Ook stond hij in 1999 met het team van Eddy Cheever aan de start van de Indy 500 en werd hij als 23e geclassificeerd. In 2004 eindigde hij de 1000km van Spa-Francorchamps op de tweede positie. Ean heeft dus iemand naast zich waar hij veel van kan leren. Ook Wim geniet van de band tussen hem en zijn zoon: “Dit is al jaren aan het groeien wat betreft overal samen naar toe gaan. Al vanaf de eerste keer in een kart doen we alles samen. Het zit in de familie, dus dan gaat het vanzelf denk ik dan. Ik kan me niet eens voorstellen hoe het is om het niet samen te doen. We zijn altijd samen, bij iedere test, altijd onderweg.” Op de vraag of ze op de baan ook op elkaar lijken, reageert Wim snel: “Nee, hij is veel sneller. Maar dat is natuurlijk ook niet gek. Ik ben helemaal vanaf nul moeten beginnen en dat heeft hij niet. Net als met Max en Jos heb ik hem ook vertelt wat ik fout heb gedaan of beter had kunnen doen. Het doel is om van hem een complete coureur te maken.”

Vader Wim hield zijn hart vast in de laatste paar ronden van de race: “De laatste paar ronden waren erg spannend. Je ziet dat hij begint te komen, je ziet de snelheid en dan hoop je stiekem toch wel op een wonder. Gelukkig was dat er dit weekend!”, gaat Wim opgetogen verder. “Toen hij de leiding overnam had hij gelukkig al snel een hele kartlengte voorsprong. Er viel toen echt een hele last van mijn schouders. Dit is uiteindelijk wel waar we het allemaal voor doen en het is goed om te zien dat alles nu goed terecht is gekomen dit weekend.”

“De meeste jongens dromen van de Formule 1, ik heb dat niet”, antwoordt Ean op de vraag waar hij zichzelf later ziet rijden. “Ik wil net als mijn vader het liefste naar Amerika in de IndyCar rijden. Dat lijkt me veel leuker, ook de atmosfeer lijkt op het oog een stuk leuker dan in de Formule 1.” Ean wil dus in de voetsporen van zijn vader treden: “Maar ik wil wel beter zijn dan hem”, zegt hij. Vader Wim gaat verder: “Maar dat is ook niet zo moeilijk”, zegt hij lachend.


“We zijn aan het kijken of we ergens een weg kunnen vinden in de autosport”, breekt Wim in. “Het is een hoop geld, dus we hebben wel financiële ondersteuning nodig. Als ik Ean zie rijden, denk ik dat hij de capaciteiten heeft en dat hij er klaar voor is. We willen graag de Formule-wagens in, zeker als eerste stap. Mocht dat ooit doodlopen, is er nog meer dan genoeg om later nog te gaan doen. Het blijft moeilijk om budget te vinden. Mensen moeten het je natuurlijk niet alleen gunnen, maar ze willen ook iets terug zien. Ik denk dat we een hele goede coureur kunnen bieden.”

Ean Eyckmans bedankt zijn ouders Wim en Wendy en zus Engy, zijn ganse familie en zijn mechaniekers Gunther en Nelson, alle medewerkers van Speedwear en EGP, Move to Cure, alle supporters en zijn sponsoren.