Wereldkampioen Jordi van Moorsel: "Ik heb de halve champagnefles leeg gedronken"

BOEKEL - Jordi van Moorsel werd een week geleden in het Italiaanse La Conca tijdens de Rotax Max Grand Finals 2010 gekroond tot wereldkampioen in de Rotax Max Junioren. Afgelopen weekend werd Van Moorsel in zijn woonplaats Boekel als een held ontvangen en gehuldigd: "Ik heb een leuke dag gehad, er waren ontzettend veel mensen op de been. Ik ben gehuldigd door de burgemeester en heb felicitaties ontvangen van familie, vrienden en mensen uit de buurt. Ook Chrono Karting was voltallig aanwezig. Woensdag was al een mooi ontvangst, en dit was een mooie afsluiting. Nu wordt gelukkig alles weer normaal en kunnen we rustig de plannen voor komend jaar gaan maken", zei de kersverse kampioen, die genoot van alle aandacht, maar toch met beide benen op de grond bleef staan.

De snelste inwoner van Boekel blikt voor RaceXpress.com nog even terug op zijn enerverende week van de Rotax Max Grand Finals in La Conca, Italië. De talentvolle rijder kreeg het daar in de hak van Italië niet kado. Hij kampte aanvankelijk met tegenslag in de heats, maar zorgde voor een ijzersterke eindschot. Van Moorsel crashte in de series en moest daardoor zelfs plaatsnemen in de herkansing. Vanaf toen was Van Moorsel één van de snelste rijders, en bekroonde dat na diskwalificatie van winnaar Martin Rump met de felbegeerde titel.

"Het is natuurlijk onwerkelijk om na zo'n groot evenement met de hoofdprijs naar huis te rijden", begon Van Moorsel. "Ik heb op de terugreis de hele week nog een aantal keer kunnen laten passeren, en ook de rest van het team heeft erg genoten van de reis over 2.200 kilometer. Bij aankomst thuis stonden er honderden mensen ons op te wachten, evenals reporters van radio en tv. Dat was natuurlijk schitterend!"

"Vanaf de eerste dag was ik gebrand om me te bewijzen. De baan lag er goed bij, en ik had maar drie ronden nodig om op snelheid te komen. Andere rijders hadden er veel meer moeite mee. In de eerste training stuurde een rijder in terwijl ik er nog vol voorbij kwam. Hij had me niet gezien, maar ik lag verderop in de bakken. De overige trainingen verliepen zeer goed, en ik noteerde tijden in de toptien. Tijdens de kwalificatie moest ik rijden in de eerste groep, na de pauze en met het DD2-rubber nog op de baan. Dat was al de vijfde keer dit jaar, en de tweede groep is altijd sneller. Ik noteerde de zevende tijd, maar dat was P23 algemeen. Ik moest tweemaal aan de buitenzijde starten."

"In de eerste heat reed ik na de start om de klappers heen, via het gras. Ik kreeg daar alsnog een tik waardoor ik spinde en achteraan aan moest sluiten. In acht ronden reed ik toch nog van P36 naar de twintigste stek. In de tweede serie viel ik bij de start terug naar de zestiende plaats. Het ging lekker en na vijf ronden reed ik al vijfde. Voor me klapten toen Affolter en Bezel op elkaar en ik kon er niet meer omheen. Ik raakte Joel en bij beiden was de voorwielophanging stuk. In de laatste serie viel ik terug naar de achttiende stek maar knokte ik me terug tot P8. Dat betekende dat ik vanaf de twaalfde positie moest beginnen in de herkansing. Die ging ook goed en soms was ik een halve seconde sneller dan de rest. Ik finishte dan ook als derde en mocht van start in de finales."


"In de prefinale reed ik van 31 naar de vijftiende stek, dus in de finale moest het gaan gebeuren. Mijn vader zei dat het weekend al geslaagd was en ik er vooral een leuke race van moest maken. Ik had er een goed gevoel over en ik wist dat mijn tijden in de series vaak sneller waren dan van de rijders aan de kop. De eerste ronden ging ik er vol op, en daarna kwam ik terecht in een treintje met acht rijders. Niemand durfde te beginnen met de aanval. Ik wilde wel, maar durfde niet als eerste een actie te maken. In de laatste ronde begon het echt, en toen ging alles supersnel. Ik kon telkens de goede rempunten pakken en me goed positioneren. In de laatste bocht hield ik de snelheid en kwam als tweede over de meet. Ik was super blij, maar na enige tijd hoorde ik dat de winnaar gediskwalificeerd was en ik de nieuwe wereldkampioen was! Ik was zo blij, ik heb de halve champagnefles opgedronken!"

"Ik wil nu dan ook graag mijn vader, Toontje en al mijn sponsoren bedanken, evenals iedereen die heeft bijgedragen aan dit resultaat."