Balende Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout: "Hij reed pardoes keihard bij me achterin!"

Er kwam een einde aan de mooie reeks resultaten van Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout

Rinus VeeKay zit op zijn plek. De enkelvoudig IndyCar-racewinnaar mag sinds een klein half jaar de kleuren van Dale Coyne Racing verdedigen en doet dat met verve. Kroon op het werk tot dusver was de prachtige podiumfinish vorige week in Toronto. Met liefst zeven toptienfinishes in dertien races achter zijn naam reisde VeeKay opgetogen richting de WeatherTech Raceway Laguna Seca, het iconische asfaltlint in Californië, om wederom te strijden voor de voorste posities.

Diens kwalificatieresultaat mocht de pret niet drukken. Goed, een zeventiende startpositie was iets lager dan gehoopt, maar vanwege een sterke kwalificatiegroep en een bolide waarvan de vloer een aantal keren de grond raakte moest de Nederlandse troef genoegen nemen met een plek in de middenmoot. VeeKay ging de wedstrijd echter optimistisch tegemoet. Zijn #18 askROI.com Dale Coyne Racing Honda stond immers goed afgesteld – dat bewees P7 in de warm-up.

Op de voor hem zo kenmerkende aanvallende manier schoot VeeKay uit de startblokken. De zeventiende plaats was in no-time omgezet in een twaalfde positie, waarop VeeKay en diens strateeg Michael Cannon klaar stonden om wederom een tactisch meesterplan door te voeren. Een vroege pitstop, waarbij VeeKay zijn zachte Firestones inruilde voor de harde variant, zou mede door het sterke brandstofbesparen waar VeeKay en Honda inmiddels om bekend staan, een flinke stap voorwaarts kunnen betekenen.

Of VeeKay een top-10 – of zelfs een top-5 – positie over de meet had kunnen brengen, zullen we echter nooit weten. Na 25 van de 95 raceronden werd VeeKay, die van alle gestopte coureurs op de vierde positie rondreed, van de baan gebeukt door Kyle Kirkwood. Tot overmaat van ramp moest de Nederlander twee ronden lang lijdzaam toezien hoe de neutralisatie uitbleef: de wedstrijdleiding wilde niemand wilde benadelen gedurende het pitstopgeweld, dat juist was losgebarsten. Zodoende liep VeeKay een onoverkomelijke achterstand van enkele ronden op. Ondanks het incident – waarvoor Kirkwood een stop-and-go penalty kreeg – reed VeeKay de race uit, al was dat op een 23ste plaats met drie ronden achterstand.

“Ik had graag iets positiefs verteld over het resultaat van deze race, maar helaas had één van mijn tegenstanders daar een ander idee over”, spreekt VeeKay vanuit Californië. “Ik had een goede start vanaf de zeventiende positie en stak gelijk een paar concurrenten voorbij. Voor mijn eerste pitstop lagen we reeds twaalfde. Het ging echt heel lekker, ook toen ik wisselde van de zachte naar de harde band.”

“Toen plots zag ik Kirkwood opdoemen. Hij reed op de zachte en snellere band, dus ik verwachtte dat hij op een later moment een actie zou maken. Maar hij reed voor het aanremmen van de derde bocht pardoes keihard bij me achterin. Ik schoot de grindbak in en heb daar zeker een minuut of drie vastgestaan, het duurde erg lang voordat de wedstrijdleiding ervoor koos om een neutralisatie af te kondigen. Pas onder geel kon ik uit mijn positie worden bevrijd, maar toen had ik al enkele ronden achterstand”.

“Natuurlijk baal ik als een stekker, want ondanks de startpositie in het middenveld had ik een bijzonder goed gevoel over deze race. Er was veel mogelijk geweest. De pace was erg goed en ik kwam al rap naar voren, ook onze gekozen strategie bleek achteraf de juiste te zijn geweest. Helaas hoort dit er soms bij: ik deel de baan immers met 26 anderen en je hebt alleen controle over je eigen stuur. We krijgen nu een weekje rust – ook wel even lekker voor mijn hardwerkende crew die alweer fantastisch werk heeft afgeleverd – voor we naar Portland reizen. Nog drie races, we gaan dit seizoen sterk afsluiten”, besluit VeeKay strijdvaardig.

Na de drukke maand juli krijgen Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout