Ruben van Kampen: "Yes, Nederlands Karting Kampioen Juniors!"

We zijn vrijdag vroeg vertrokken om zoveel mogelijk te kunnen trainen en testen. Na de laatste tegenvallende wedstrijd op Mariembourg hadden we nog veel te doen. Voor de middag moest ik eerst nog een motor inrijden. Dus wisten we nog niet waar we stonden ten opzichten van de andere rijders. Gelukkig had VF Racing Team met Henkie Waldschmit veel getest zodat we een goede uitgangsafstelling voor de kart hadden. Na de middag konden we met nieuwe banden kijken waar we echt stonden ten opzichten van de concurrentie. We moesten nog ruim een 0,5 seconden vinden, maar we waren duidelijk op de goede weg.

Zaterdag zéér vroeg uit de veren om op tijd te zijn voor de eerste vrij training. Helaas ging de eerste training verloren door een technisch foutje. In de tweede training nog iets geprobeerd om de puntjes op de i te zetten. Vlak voor de eerste tijdtraining gaf Henkie mij nog een goede tip en dat werkte. In de derde ronde kon ik een snelle tijd zetten. Na de vijfde ronde wist ik dat het niet sneller kon en ben ik gestopt. In de pitstraat hoorde dat ik de tweede tijd had gezet. Super, ik stond voor mijn directe concurrenten voor de titel, Jack te Braak en Wim Dijkman.
Om de banden te sparen hebben de tweede tijdrit natuurlijk niet meer gereden en gewacht tot de eerste wedstrijd. Bij de start kon ik Yannick de Brabander verrassen en in de eerste bocht voorbij steken. Hierna heb ik samen met Yannick en André Hauke gestreden om de verwinning. Op de finish waren de verschillen niet groter dan een bumper, ik was tweede.
Omdat Jack te Braak en Wim Dijkman ver achter mij waren gefinisht had ik de leiding in het kampioenschap overgenomen van Wim.

Zondag was het spannend, van de TV mensen moest ik eerst mijn helm op zetten en in de pitstraat voor de tweede race vertellen wat ik vond van karting. Ik moest de tweede race goed finishen en geen risico’s nemen. Bij de start was het wat chaotisch, Yannick had in de tweede formatieronden stevig doorgereden waarvoor hij later 10 strafseconden kreeg. Na de start was Yannick weg en moest ik met André en Jacky Cortel flink strijden om de tweede plaats. In de voorlaatste ronden kon ik de tweede plaats definitief terug pakken. In de race had ik gezien dat Wim was uitgevallen en Jacky ruim achter mij zat, dus deed ik wederom goede zaken in het klassement.

Bij de finale mocht ik vanaf pole starten, maar werd ik verrast door Jacky die heel slim startte. Ik heb geen risico’s genomen en ook Yannick en André laten gaan. Nadat Yannick voorbij ging bij Jacky hadden André en ik het gat naar Jacky snel gedicht. André stak Jacky voorbij en ik wilde meteen mee. Jacky had mij niet gezien en stak vol in en vloog over mijn heen. Door de klap brak mijn voorwiel af, einde race. Ik zat op het middenveld bij mijn kapotte kart.
Na de race werd ik door de officials gefeliciteerd, ik was toch kampioen geworden! In plaats van een winnaars rondje werd ik geďnterviewd. Op het podium kreeg ik een lauwerkrans en fles champagne, super!

Ik dank het VF Racingteam, mijn vader en alle sponsoren voor hun ondersteuning dit jaar.

Ruben van Kampen