Formule 1

FOTO'S: Nadat Maserati zich terugtrok uit de Formule 1, richtte het zich op het project 'Eldorado’

Uitgegeven door Johan Vis • 4 juli 2018 07:29

Sommige auto’s zijn de geschiedenisboeken ingegaan vanwege hun legendarische overwinningen, voor de innovaties waarover ze beschikten of vanwege de coureurs die ermee reden. Andere auto’s zijn echter iconen geworden vanwege datgene waar ze voor staan: een uniek verhaal, een keerpunt in de geschiedenis, een sociaal fenomeen, een gebeurtenis die de tribunes langs het circuit ontsteeg en uiteindelijk bepalend was in een specifiek tijdperk. Eén van die auto’s was de Maserati ‘Eldorado’, die naam vergaarde in 1958 als de eerste eenzits raceauto in Europa die werd gesponsord door een merk dat geen link had met de wereld van de autosport.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

Het merk in kwestie was Eldorado, een ijsfabrikant. Dit was het eerste voorbeeld van moderne sponsoring, waarbij de auto werd gespoten in de kleur van het sponsormerk. Het traditionele kleurenschema dat aan elk land was toegekend door de International Federation kwam hiermee te vervallen. Dat was echt een revolutie indertijd en het was van vitaal belang voor de toekomst van de autosport, dat vanaf dat moment zijn deuren opende voor nieuwe financiers.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

Maserati kreeg de opdracht om de auto te bouwen van Gino Zanetti, eigenaar van ijsfabrikant Eldorado. Zanetti was vastberaden om zijn merk te promoten op internationaal niveau, zodoende wendde hij zich tot het merk met de drietand om een eenzits raceauto te bouwen die kon deelnemen aan de ‘Trofeo dei due Mondi’ (de race van twee werelden) op het circuit van Monza: de Automobile Club d'Italia had de 500 mijl lange race georganiseerd op het circuit, waarbij de Indianapolis 500 als inspiratiebron diende. Vooraanstaande Amerikaanse coureurs gingen daarbij de strijd aan met de beste Europese coureurs.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

De Maserati 420/M/58, chassisnummer 4203, was zodoende afgewerkt met een crèmekleurige lak, in plaats van de Italiaanse racekleur rood. De naam Eldorado was met grote zwarte letters op de zijkanten van de auto afgebeeld, met twee kleinere logo’s op de neus en onder de kleine windgeleider die dienstdeed als voorruit. Het logo met het gezicht van de lachende cowboy was in het midden van de neus geplaatst en op de zijkanten van de vin aan de achterzijde. Onder de twee Eldorado-merken op de zijkanten was in knalrode letters het woord ‘Italia’ te lezen, verwijzend naar de nationaliteit van zowel de sponsor als die van de raceautofabrikant.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

Op het lange silhouet van de ‘Eldorado’ was tevens de naam van de coureur afgebeeld die was uitverkoren om met dit model te racen tijdens de ‘Monzanapolis’: Stirling Moss, één van de bekendste coureur uit de geschiedenis van de autosport en een voormalig Maserati-coureur.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

In het voorafgaande jaar, in 1957, won de in Modena gevestigde fabrikant het Formule 1-kampioenschap met Juan Manuel Fangio, waarna het merk besloot om zich terug te trekken uit de autosport en zich te richten op de bouw van raceauto’s voor particuliere klanten inclusief technische ondersteuning. Dit was de ideale situatie waar Zanetti naar op zoek was, en het was de reden waarom de Italiaanse ondernemer zich tot Maserati richtte.

In een tijdsbestek van een paar maanden ontwikkelde ingenieur Giulio Alfieri de ‘Eldorado’. De motor, die was afgeleid van de V8-motor die in de 450S twin cam-modellen was te vinden, had een cilinderinhoud die tot 4.190 cc was gereduceerd. Hij leverde een vermogen van 410 pk bij 8.000 tpm. Zowel de motor als de transmissie was negen centimeter naar links geplaatst. Dit moest voor een meer gebalanceerde gewichtsverdeling zorgen, waarbij rekening werd gehouden met het feit dat er op de kombochten op Monza tegen de klok in werd gereden.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

De versnellingsbak beschikte over slechts twee overbrengingen, terwijl de De Dion-achteras niet was voorzien van een differentieel. Het buizenframe-chassis was afgeleid van dat van de zeer succesvolle 250F, hoewel dat te groot bleek in vergelijking met laatstgenoemd chassis, wat ook een gevolg was van de vele verstevigingen die werden aangebracht om zeker te stellen dat de auto was opgewassen tegen de mechanische stress die werd veroorzaakt door de betonnen baan op het circuit van Monza.

Om gewicht te besparen, werd er gebruikgemaakt van Halibrand magnesium wielen in combinatie met 18 inch Firestone-banden, die waren gevuld met helium. Dankzij deze maatregelen woog de auto slechts 758 kg. De aluminium carrosserie, die met de hand was gemaakt door Fantuzzi, werd gekenmerkt door een aerodynamische verticale vin achter de cockpit en een luchtinlaat in de voorzijde om de carburateur van frisse lucht te voorzien.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

Op 29 juni 1958 werd de race in drie etappes verreden. Deze strategie was bedoeld om Europese autofabrikanten te stimuleren om met hun eigen auto’s deel te nemen, die oorspronkelijk niet waren ontwikkeld voor zo’n lange race, die ook nog eens het uiterste van het materiaal vergde.

Bij de eerste etappe finishte Moss als 4e. Bij de tweede etappe passeerde hij de finishlijn als 5e. Bij de laatste etappe brak zijn stuurkolom echter, waardoor de Maserati tegen de vangrails eindigde. Daarmee was de hoop op een derde plek in het algemeen klassement verkeken. Op basis van zijn resultaten in de eerste twee delen van de race en het aantal rondjes dat hij reed, wist Moss uiteindelijk echter nog als negende te eindigen. Hij hield geen letsel over aan de crash en uiteindelijk viel de schade aan de ‘Eldorado’ ook mee, dankzij zijn stevige constructie.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

Ondanks het succes wat betreft bezoekersaantallen en de entertainmentwaarde werd de 500 Miles of Monza geen vaste race in het raceseizoen. Op basis van de bevindingen die tijdens de race waren opgedaan, werd de ‘Eldorado’ gemodificeerd in de carrosseriewerkplaats van Gentilini, waar de vin aan de achterzijde werd verwijderd en waarbij de luchtinlaat in de motorkap kleiner werd gemaakt. Vervolgens werd de auto ingeschreven voor deelname aan de Indianapolis 500 in 1959.

Deze keer was de auto afgewerkt met een rode lak, de kleur die Italiaanse raceauto’s sierde tijdens wedstrijden, maar de sponsornaam Eldorado was nog altijd in witte belettering aangebracht op de zijkanten. Ook waren de voor- en achterzijde voorzien van het cowboy-logo met een witte cirkel.
Door de onervarenheid van gentleman driver Ralph Liguori wist de auto zich niet te kwalificeren. Hij zette de 37e tijd neer, alleen de coureurs met de 33 snelste tijden mochten deelnemen aan de race. Met een professionele coureur achter het stuur zou het resultaat heel anders zijn geworden, maar dat is een heel ander verhaal.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

De Indy 500-race was belangrijk voor Maserati, dat de overwinning behaalde in 1939 en in 1940 met coureur Wilbur Shaw achter het stuur van een 8CTF. Shaw wist bijna de hattrick te realiseren in 1941, maar moest de strijd opgeven tijdens de voorlaatste ronde terwijl hij op kop reed. Een afgebroken wiel kostte hem de overwinning.

Maserati wist als enige Italiaanse autofabrikant een overwinning te behalen op het circuit van Indiana en won als enige Europese fabrikant de race twee keer achter elkaar.

Maserati viert de 60e verjaardag van de ‘Eldorado’

De Maserati ‘Eldorado’, perfect gerestaureerd in de originele witte kleur, maakt deel uit van de Panini Collection, die zich in Modena bevindt.

 

MEER NIEUWS...

Babe-box

Xtra

COLUMNS