VIDEO - Het F1-verhaal van Frank Williams: "Enorm succes onderbroken door tragedies, als geen ander verliefd op autoracen"

Mark Hughes van TheRace schreef een mooie herinnering aan Frank Williams, een tekst die exact verwoord zoals iedereen die Frank Williams kende, hem ervoer. “Frank Williams was als geen ander verliefd op racen. Hij had geen voorsprong omdat hij in die wereld was. Het kwam allemaal helemaal uit het niets. Hij raakte in vervoering zodra hij in de buurt kwam van een racebaan. Hij was gewoon helemaal in de ban van het autoracen en toen hij zich eenmaal een weg naar binnen had gebaand, kon hij zich geen leven zonder voorstellen. Hij weigerde zijn droom te laten sterven, zelfs als alle tekenen er waren dat hij zou moeten. Schulden en gerechtsdeurwaarders waren in zijn vroege dagen slechts een beroepsrisico, maar hij had een charme en een opgewekt zelfvertrouwen waardoor hij als een kameleon in elke omgeving of situaties zich kon aanpassen, die het hem mogelijk zouden maken om telkens nog één race in het spel te blijven.

Hij kwam altijd terug
Eerst als aspirant-coureur, later als teameigenaar, leefde hij op de afgrond, leefde zijn leven zo scherp, hij was een 100 procent optimist, iemand die misschien als een dromer had kunnen worden beschouwd, ware het niet zijn griezelige vermogen om dingen te maken en laten gebeuren en een nog groter vermogen om op de een of andere manier uit de problemen te komen. Iedereen hield van hem. Ze konden niet op hem boos worden. De ondeugende glimlach die de andere persoon uitnodigde om mee te doen aan zijn nieuwste streken, waardoor ze zich opgewonden voelden om in zijn wereld van plannen te worden toegelaten. En alles was altijd voor niets anders dan weer een auto op de baan krijgen en meedoen. Telkens terugverend van de laatste tegenslag, kwam hij altijd terug, een brede glimlach, zat hij altijd vol plannen en op deze manier kon hij lang genoeg in de buurt blijven om twee cruciale partnerschappen te sluiten.

Die droom stierf op Zandvoort
De eerste was met Piers Courage wiens talent Frank in staat stelde te laten zien dat hij de klus echt kon klaren. Ze gingen er samen helemaal voor in de F1. Die droom stierf samen met Piers op Zandvoort 1970, waardoor Frank weer in de marge van de F1 terechtkwam. Hij bleef daar jarenlang bukken en wegduiken, maar uiteindelijk vond zijn volgende grote doorbraak plaats in de vorm van Patrick Head, de geweldige ingenieur die met zijn voeten stevig op de grond bleef staan en wist hoe hij Frank’s kwaliteiten moest stimuleren en hen beiden in staat stelden te vliegen.

'Wat denk je van...'
Eén van Frank’s vrienden van vroeger, Charlie Creighton Stuart, gaf hem ook wat steun, toen hij dit nodig had. Zij legden samen de basis voor een van de grootste F1-teams in de geschiedenis, waarbij Patrick Engineering en Frank het geld vonden en de impuls gaven door grenzeloos optimisme. Vele jaren later kreeg Frank opnieuw een tegenslag door een verlammend verkeersongeval in 1986, maar zelfs na al die jaren in deze meedogenloze en vaak cynische sport, zou hij nog steeds graag praten en enthousiasmeren over zijn coureurs. 'Wat denk je van...' was steevast zijn opener en hij zou dan luisteren naar het antwoord en advocaat van de duivel spelen. Hoe kon je niet warm worden voor zo'n man? Net zoals iedereen dat altijd deed. Hij kon ondeugend, sluw en moeilijk zijn, soms de marges van de waarheid overschrijden. Maar hij was buitengewoon en er zal geen ander zijn zoals hij.”