24 uur lang racen met een Lelijk Eendje of Deux Chevaux op het mooiste circuit ter wereld: Spa-Francorchamps

24 uur lang racen met een Deux Chevaux oftewel met een Lelijk Eendje op het mooiste circuit ter wereld. Voor hun 34ste editie kregen de legendarische 24 Uren 2CV dit weekend wel alles te verwerken op het circuit van Spa-Francorchamps! Wat het weer betreft, mochten de deelnemers de wedstrijd aanvangen in een nazomersfeertje, met een mooi zonnetje dat hun begeleidde tot het vallen van de nacht. Zoals aangekondigd kwamen daarna de wolken de hemel in de Ardennen verduisteren. De onweders kwamen met felle regenbuien. Het gevolg: veel incidenten en meerdere keren een neutralisatie op de piste! Bij het krieken van de dag was het dan weer de mist die op het appel verscheen. De zondag werd een grijze maar kalme dag met zelfs wat opklaringen op het moment dat de overgebleven deelnemers onder de finishvlag door reden! Het is dus niet verrassend dat we in de wedstrijd diverse keren een ommezwaai zagen, ten nadele van mededingers die niet altijd heel gelukkig waren…



Na de viering van een huwelijk (!) in de pitlane, net voor het zetten van de startgrid (veel geluk gewenst aan Dominique en Katia!), kon het indrukwekkende peloton van 50 2CV en 80 C1 van start gaan. En het was de #44 Toitures Honin (Renaud-Heinen-Hayot) die de eerste ronde aan de leiding ging. Een knipoogje van het lot want we zijn er zeker van dat Michel Honin, die ons enige dagen geleden heeft verlaten, dat hierboven zeker wist te appreciëren.

In de rangen van de #29 FKR 1 (Van Gysegem-Maes-Abrahams) heerste er frustratie. Na de crash van Fabian Maes tijdens de kwalificaties op de Raidillon, ging de bolide van start ver achter alle anderen na een lange reparatietijd om dan slachtoffer te worden van een motorbreuk. Het zette definitief een punt achter hun weekend. Er zijn zo van die dagen…

Het was de #99 DRM Motorsport (de Robiano-Bouvy-Muraille-Businaro) die het eerste deel van de wedstrijd voor zijn rekening nam, vastgeketend aan de kop van het klassement. Een breuk van de startmotor deed hen tenslotte vertragen voordat een onhandige rijder op een C1 hen op zondagochtend aanreed. Een uitstap buiten de piste in de grindbak en daarna een oververhitte motor nekten uiteindelijk de inspanningen van Matthieu de Robiano en de zijnen. Zij gooiden de handdoek in de ring in het zicht van de finish.

Ook andere favorieten voor de zege ondergingen een weinig benijdenswaardig lot. Zo werd de #1 JMCE Racing 1 (Licops-Licops-Licops-Lacroix) aangereden door een deelnemer die de controle over het stuur verloor bij een herstart bij het beklimmen van de Raidillon! Weinig beter verging het de #5 La Botte (Furlotti-Beaufort-Vynckier-Hauris) want zij verdwenen na een breuk van de
versnellingsbak, of de #14 Golden Horse (Blaise-Blaise-Louyus-Schmidt), opgave met schade na een spectaculair incident en de #44 Toitures Honin, waarvan de demonstratierit eindigde na problemen met de brandstofpomp en daarna met de ontsteking.

Weinig verbazingwekkend dus dat we aan de kop van het klassement dan de ploegen vonden die min of meer gespaard bleven en die verder rondjes afmaalden, ongeacht de omstandigheden. Op zondagochtend kon de #23 Kimy Racing van Pierre-Yves Vigneron, Christophe Gasperin en Claude Boulange niet alleen de leiding van de wedstrijd overnemen maar lukten ze er ook in een gat te slaan van twee ronden. Niemand zou nog in staat zijn om dat te dichten. De onberispelijke Dyane van het te duchten trio haalde een redelijk overtuigende zege binnen voor de #18 2CV Passion Trapanelle, met aan het stuur Samuel Chenier, Philippe Hortulanus, Laurent Tricoche en René Brugmans, bijgestaan door de twee legendarische figuren uit de 24H2CV: Marc en Eric Jamar!

Het eindpodium werd vervolledigd door de #129 FKR 2 AG Racing Box
(Abrahams-Abrahams-Jaminet-Beaupain), lange tijd in strijd voor de zege voordat een wagen uit de categorie ‘Classique’ hen aanreed! Het belette hen echter niet de bronzen medaille te halen, een plaats die trouwens diverse malen van handen wisselde. Ze gingen voor aan de #11 Team Manitou 11 van Vandermosten-Moureau-Pulinx, de #17 Seventeen MCC (Tiggeler-Bonnan-Sparrow-Graham) en de #42 BNLL Saxoprint (Car-Roustan-de Latre du Bosqueau-Malcause), die vertrokken was vanuit de pitlane en die gedurende heel de wedstrijd jojo speelde in het klassement!

De #90 2CV de Feu (Brethenoux-Brethenoux-De Well-Vermylen-Bernet) domineerde lange tijd de categorie ‘Améliorée’, maar ze moesten uiteindelijk de duimen leggen voor die andere favorieten. De zege ging immers naar de #47 2CV Wet Dream Racing Team (Mertens-Schwartz-Branke-Van Wijmeersch-Van Israel-Smit), die aan het stuur een… Australiër zitten hadden! Ze eindigden voor de #31 2PK Racing Team (Willaert-Staelen-Deopere-Dekeyser) !

Solowinst voor de #68 du Team FG 2CV Passion bij de ‘Prototype’. Het viertal Sultana-Lercher-Guillaume-Vassard gaf aan het team uit de Elzas een overwinning in de derde verschillende categorie, nadat ze eerder al wonnen in de ‘Classique’ en de ‘Améliorée’!

Bij de wagens die het dichtste aanleunen bij de seriemodellen (‘Classique’), was er volop strijd tussen de #602 BKS (Asselborn-Asselborn-Rosner-Cadot-Mercier-Surel) en de #123 Dutch Dyane
Racing Team (Van Koppen-Van Der Goes-Van Der Goes-Van Der Voort-Nederpel). De overwinning ging voor het tweede opeenvolgende jaar naar de Nederlanders en de gekende gele Dyane.

Deze 24H2CV kregen de allures van een overlevingstocht bij de
‘Expérimentale’, met problemen die al snel toesloegen op de #77 Burton Racing (Gascard-Marville-Pirlot-Van de Wauwer) en de #46 JCL Driving by Donnay Monami (Detrait-Petralia-Monseur-Le Leu-Lempereur-Lempereur). Meer had men niet nodig op de #80 VGS Collé Racing Team (Van Hees-Vanspringel-Vanden Driessche) om er een ware demonstratierit van te maken. Ze wonnen voor de #7 Flax-Team (Rosy-Delvaux-Devillers-Marchandisse-Marchandisse). Leuk detail: deze wagen had een carrosserie gemaakt uit… linnen!

Ook aan de kop van het klassement in de C1 Racing Cup was de strijd om duimen en vingers bij af te likken. De #206 FSA 1 (Seeuws-Mans-Verlinde) leek alle troeven in handen te hebben maar moest tenslotte zijn meerdere erkennen in de #19 Ecurie Azur van Jérémy Princen, Jonathan Peeters, Luc Princen, Michel Chapel en François Jeukenne. Zij haalden het met een ronde voorsprong op de #231 GabanAutoSport van ex-wereldkampioen rally in de Groep N, Pascal Gaban, die vergezeld werd van zijn zoon Andy, van Willem-Jan Machtelinckx en van Frédéric Ledoux. De ploeg van Joris Mans (#206) moest zich uiteindelijk tevreden stellen met de derde plaats voor de #221 FloRacing (Coutirier-Börner-Pirlet-Flohimont-Maka), die op enkele uren van de finish nog aan de kop lag, en de #212 Muppet Racing / Flo Racing 3 (Petit-Delvaux-Denis-Corthals-Delvaux).

Vermelden we nog dat de beste C1 aan de finish de Nederlandse ‘City Bug’ #549 JKM 1 (Kraan-Kraan-Lekkerkerker-Stiksma) was, zevende in het gecombineerde algemeen klassement! De overwinning bij de heetgebakerde Britten ging op overtuigende wijze naar de #347 McAttack Racing (McDonnell-Wiggin-Walker Hansell) voor de #420 Cockwombles (Lawrence-Csabai-Judge) en de #449 Fox Motorsport
(Halstead-Davidson-Quintero-Perry).

Het doek valt over deze mooie editie 2018 van de 24 Uren 2CV en je kan er zeker van zijn dat bij het verlaten van de paddock op zondagavond, meer dan één team nu al verlangt naar de 35ste editie van deze populairste wedstrijd van de herfst op het mooiste circuit van de wereld.