Tom Papenburg moet er keihard voor knokken: "De overwinning zondag betekende superveel voor me"

BERGHEM – Karter Tom Papenburg weet wat spektakel maken is, want tjonge jonge, wat maakten hij en Boaz Maximov er afgelopen weekeinde een show van tijdens de zesde en zevende ronde van het Nederlands kampioenschap Rotax Max. De tienjarige coureur uit Laren denderde zowel zaterdag als zondag samen met zijn titelrivaal tientallen meters voor de rest van het veld over het circuit van Berghem in een zeer intense strijd om de overwinning. Dat leidde voor Tom in de twee finales tot een respectievelijke tweede en eerste plaats in de Micromax-klasse. Hij vergrootte daarmee zijn leidende positie in de titelstrijd.

“De overwinning zondag betekende superveel voor me”, zei een opgeluchte Tom die keihard had moeten knokken voor de zege. “Ik had al een ticket voor de Rotax Max Grand Finals (het officieuze WK voor Rotax Max-rijders, red.), maar ik moest ook veel punten halen voor het Nederlands kampioenschap.”

Dat hij snel was op het Brabantse circuit had hij – weinig verrassend overigens – al laten zijn tijdens de trainingen op vrijdag toen hij constant bij de snelsten hoorde. Daarna snelde hij zaterdag in de kwalificatie naar de tweede plaats. In de prefinale en de finale werd hij vervolgens ook tweede. En met name in die tweede plaats in de finale zat een verhaal.

Want Tom had samen met zijn titelrivaal Boaz Maximov de hele wedstrijd lang het tempo van de wedstrijd gedicteerd. Ze hadden samen een groot gat op de rest en leken de hele race precies even snel. Dan weer reed Tom aan kop, dan weer Boaz. In de laatste bocht van die race was het dan ook nog steeds niet duidelijk wie zou gaan winnen, want ze reden op centimeters van elkaar.

Daarom was het ook niet zo gek dat het met het uitkomen van de laatste bocht finaal mis ging. In de strijd om de overwinning raakten beide kemphanen elkaar en allebei vlogen ze in de bandenstapels. Daaruit kwam Tom als eerste tevoorschijn, met vlak achter zich Boaz. Ondertussen had Yenthe Moonen de overwinning voor zich opgeëist en kwam Tom als tweede over de finish.

“Het was een harde klap, zeker. Ik kon gelijk weer op het gas; het deed niet zeer gelukkig. Bij Boaz jammer genoeg wel. Dit kan gebeuren. Het was gewoon een race-incident. We wilden allebei winnen. We hebben het samen gedaan”, sprak Tom sportief.


Een dag later, zondag, wachtte hem de zevende ronde van het NK. En daarin ontspon zich eenzelfde scenario als een dag eerder. Nadat Tom zich als derde had gekwalificeerd was hij in de prefinale opnieuw met Boaz de snelste. En in de finale óók. Opnieuw reden ze op centimeters van elkaars bumper. Maar deze keer slaagde Tom erin voor de laatste bocht een piepklein gaatje te slaan en zo kwam hij met drie honderdsten van een seconde als eerste over de finish. Géén crash dus, deze keer.

“Soms was Boaz sneller, soms ik. In de finale heb ik echt mijn best gedaan. Ik zat er uiteindelijk een beetje voor. Ik was aan het kijken waar ik hem kon pakken. Ik wachtte heel lang, en heel laat remmen en heb ik hem uiteindelijk ingehaald. Dat ging supergoed. Die laatste paar meters waren wel superspannend. Ik was echt blij toen ik over de finish kwam. Ik heb heel veel punten gescoord voor het NK en ik stond al bovenaan. Nog een ronde in het NK en dan is het kampioenschap voorbij. Ik heb nu zo’n dertig punten voorsprong.”

En dat betekent dat het in Genk in november wel heel gek moet gaan wil hij daar niet Nederlands kampioen worden. Dat wist Tom ook. Toch zal hij zeker niet achteroverleunen, verzekerde hij in Berghem. “Daar wil ik gewoon weer zo goed mogelijk presteren. Boaz is erg snel, maar ik hoop in Genk weer te winnen en dan Nederlands kampioen te worden!”

Tom Papenburg wordt in zijn raceactiviteiten ondersteund door: Tom Papenburg bedankt CRG Holland, zijn vader en moeder, monteur Rick Westelaken, Dennis de Bruin en Sonic Equipment.