Karter Reno Francot pakte eerste podiumplaats in Italië: "In de laatste ronde heb ik hem nog ingehaald"

ADRIA – Het was de bevestiging van iets dat anderen allang gezien hadden: dat Reno Francot ook op Europees niveau bij de beste karters hoort in de Rotax Max Minimax-klasse hoort. Het twaalfjarige talent uit Echt werd zondag in Adria tijdens de derde ronde van het Rotax Max EK derde in het dagklassement. Daarmee zette de rookie zijn pijlsnelle opmars in het karten op overtuigende wijze voort, nu dan ook ver buiten de landsgrenzen.

Reno was blij met die zeer fraaie derde plaats, maar de fanatieke Limburger had liever twee treetjes hoger gestaan op het podium en zei: “Het kon beter”. Derde was immers niet eerste. Puur feitelijk bekeken was het natuurlijk een prestatie van formaat voor zijn eerste race in Italië. Dat Reno bezig is aan zijn eerste wedstrijdjaar, maakte zijn prestatie alleen maar specialer.

Het was bovendien de eerste keer dat hij op de Italiaanse piste moest racen. Dus toen het zaterdag vlak voor kwalificatie begon te regenen, wist hij dat hem een flinke uitdaging wachtte. “We hadden de kart snel op een regenafstelling gezet”, zei Reno. “Omdat ik nog niet in de regen op de baan had gereden, kende ik de racelijnen niet.” Maar talent verloochent zich niet en de coureur van het topteam GKS Lemmens Power denderde ‘gewoon’ naar de derde tijd. “Het ging op zich wel goed.”

Zo had hij zich een uitstekende uitgangspositie verschaft voor de drie kwalificatieheats. De eerste twee heats gingen goed. Hij eindigde daarin op de respectievelijk tweede en derde plaats. In de derde heat moest hij vervolgens minimaal derde worden om zich te verzekeren van een plaats op de eerste startrij voor de eerste finale. “Maar in de tweede bocht van de laatste ronde stopte de motor er plotseling mee. Hoe dat kwam, weten we nog niet. Dat zijn we nog aan het onderzoeken.”

Omdat Reno in de eerste twee heats goed had gescoord, startte hij in de eerste finale toch nog op een verdienstelijke vierde plaats. In de laatste ogenblikken voor de start bewoog de nummer twee, die recht voor Reno op de startgrid stond. Om een valse start te voorkomen trapte die rijder snel op de rem. “Ik kon hem niet meer ontwijken en botste tegen hem aan.”

Gelukkig hield Reno er geen schade aan over en tijdens de race bewees hij bij de snelsten van het veld te horen. “Ik reed bijna de hele wedstrijd achter de nummer twee. Vanaf het begin verdedigde hij, maar in de laatste ronde haalde ik hem in. Dat voelde wel goed. Jammer genoeg kon de nummer één wegrijden omdat ik en de nummer drie aan het vechten waren.”

Kort na de finish moest Reno helaas een forse teleurstelling slikken. “Pas toen ik stilstond, vlak voor de weging van de kart, zag ik dat ik een ingeklikte bumper had.” Dat betekende vijf seconden straftijd, waardoor hij uiteindelijk als vierde werd geklasseerd.

In de tweede finale wilde hij dan ook maar wat graag bewijzen hoe snel hij daadwerkelijk is. Reno: “De start ging niet zo heel lekker. Ik was aan het vechten met de nummer twee en drie. Op een gegeven moment zakte ik een beetje terug. Ik had een best grote achterstand op de nummer drie, maar ik heb me nog terug geknokt en in de laatste ronde heb ik hem nog ingehaald.” Dat hij niet opgaf en toch door bleef knokken, bracht hem net een plaats winst in het klassement, die hem achteraf een mooie podium opleverde. Zo zie je maar. Nooit opgeven!


Dat sublieme optreden zorgde ervoor dat hij als derde werd gerangschikt in het dagklassement en zo toch nog naar het podium kon om een wel hel mooie beker in ontvangst te nemen. Hoe dan ook, hij had in een internationaal veld bewezen dat hij één van de te kloppen mannen was.

Over iets meer dan een week zou de vierde en laatste ronde van het EK worden gehouden op het circuit van Genk, Reno’s thuiscircuit. “Helaas gaat die race niet door in verband met coronamaatregelen, want ik keek er erg naar uit!” Foto's Matteo Segato

Reno bedankt zijn sponsors, zijn monteur Peter van den Heuvel, zijn team GKS Lemmens Power, zijn familie en zijn supporters.