Kartbikkel Damiën Erkelens net hersteld van gebroken vingers, nu op het podium bij GP van Strijen
Uitgegeven door Bas Kaligis • 26 mei 2021 19:10
STRIJEN - Karter Damiën Erkelens is een echte doorzetter. Het piepjonge talent uit Rotterdam stond zondag, relatief kort nadat hij twee vingers had gebroken, ‘gewoon’ aan de start van de Grand Prix van Strijen. In de eerste race legde hij beslag op de derde plaats, in de tweede race werd hij vierde en hij pakte P3 in de derde race. Daarmee eindigde hij als derde overall in de traditioneel competitieve Mini Parilla-klasse.
De Grand Prix van Strijen was en passant ook de tweede race in het clubkampioenschap. Damiën won de wedstrijd niet, maar hij kwam desondanks juichend over de finishlijn. “Ik ben wel mooi op het podium gekomen”, verklaarde hij. “Dat is goed voor het clubkampioenschap. Ik doe in het algemeen klassement bovenin mee.”
En dan te bedenken dat hij tijdens een eerdere clubwedstrijd in Strijen twee vingers van zijn rechterhand had gebroken. “De middelvinger en de ringvinger”, verduidelijkte de rijder uit de Rotterdamse wijk Oud-IJsselmonde. Hoe dat zo was gekomen? Damiën: “Bij de start zat een andere rijder klem. Hij werd gelanceerd, vloog de lucht in. Daarna sloeg hij over de kop en kwam terecht op mijn handen op het stuur. Dat is wel schrikken, hoor.”
En dan te bedenken dat hij tijdens een eerdere clubwedstrijd in Strijen twee vingers van zijn rechterhand had gebroken. “De middelvinger en de ringvinger”, verduidelijkte brak de rijder uit de Rotterdamse wijk Oud-IJsselmonde. Hoe dat zo was gekomen? Damiën: “Bij de start zat een andere rijder klem. Hij werd gelanceerd, vloog de lucht in. Daarna sloeg hij over de kop en kwam terecht op mijn handen op het stuur. Dat is wel schrikken, hoor.”
Of hij pijn had? “Eventjes. Maar dat gaat snel voorbij door de adrenaline. Je voelt de echte pijn pas later. ’s Avonds, toen we weer thuis waren, toen de adrenaline weg was, voelde ik het wel. Toen zijn we toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Ik had niet verwacht dat mijn vingers gebroken zouden zijn, maar dat was dus wel zo. Ja, zulke dingen kunnen gebeuren op het circuit. Na twee weken waren ze genezen. Ik heb er nu helemaal geen last meer van.”
In de tussentijd mocht hij helaas niet karten. En dat vond Damiën natuurlijk niet fijn, misschien wel vervelender dan de breuken. “Ik miste het karten meteen”, zei hij zondag na de wedstrijden op het circuit in Strijen.
“Je doet iedere keer mee aan de wedstrijden, maar ineens sta je aan de kant toe te kijken. De snelheid is heel leuk. Dat is niet met iets anders te vergelijken. Dus die twee weken wilde ik snel vergeten. Dat ik vandaag op het podium sta, helpt daar wel bij.”
“Je breekt je vingers en korte tijd later rijd je voorin mee. Zonder mijn vader, mijn monteur en mijn team zou me dat niet gelukt zijn. Dan zou ik niet eens kúnnen racen”, zei Damiën resoluut. “Daarom wil ik ze ook heel erg bedanken.”
Damiën Erkelens bedankt Ritchie en Albert Broeders, zijn ouders en zijn school De Reijer in Ridderkerk.
