Joey van Splunteren heeft een abonnement op het podium in Salbris: wéér derde

SALBRIS - Derde tijdens de eerste race van de IAME X30 Euro Series. Joey van Splunteren kan er wel om lachen. De 25-jarige coureur uit Zaandijk werd al voor de vierde keer in zijn carrière derde bij EK-races op het circuit Solgne Kartin in het Franse Salbris. Tegelijkertijd besefte de snelle Van Splunteren dat hij goede zaken had gedaan in de strijd om het kampioenschap.

“Voor de vierde keer P3 in Salbris tijdens het EK, dat is echt ongelooflijk, nu ik erover nadenk. Het is eigenlijk wel grappig. Ik werd derde in 2009, 2010, 2017 en in 2018 dus weer”, zei hij met een grijns. Toegegeven, hij had vanzelfsprekend liever gewonnen, maar hij had niettemin genoten van de races op de Franse piste. “Het blijft een supermooie baan. Hij is ook technisch, omdat de kerbstones hoog zijn. En er zijn snelle, wijde bochten, krappe bochten, alles wat een circuit mooi en uitdagend maakt. Wel is het een moeilijke baan om juiste set-up te vinden.”

Dat hij op die uitstekend uit de voeten kan, bewees hij al tijdens de trainingen. De snelle Noord-Hollander was elke keer de snelste. Totdat zich technische problemen aandienden. “Mijn vermogen werd steeds minder, we denken dat het misschien kwam door een probleem met de olie en de benzine. Daar hadden meer rijders last van.”
 
Vervolgens verliep ook de kwalificatie niet zoals gepland. Een lager van zijn motor ging stuk. “Daardoor zat er ineens veel speling op en daarom had ik veel minder power.” Uiteindelijk kwam Joey tot de 24ste tijd in een veld van 83 deelnemers. Hij wist dus dat hij aan de bak moest in de series.

Tijdens de eerste race reed Joey bij de start van tien naar drie. “Ik werkte samen met Henki Waldschmidt, maar een Fransman ramde Henki. Het is dat ik uitweek, anders was ik ook de klos geweest.” In de tweede race werd hij derde na vanaf P10 te zijn gestart. In de derde race haalde hij op een gegeven moment raceleider Marc Kimber in en zo lag hij weer op zijn oude vertrouwde stek: P1. In de vierde en laatste heat eindigde hij als vierde. “We hadden tijdens de heats wat geprobeerd aan het chassis, maar dat werkte niet.” Hoe dan ook: hij had zich goed hersteld na een teleurstellende kwalificatie en had hij nog alle kans op goede prestaties in de finale en de prefinale.

In de prefinale moest Joey van de zevende plaats starten. Voor hem begon iemand meteen te verdedigen. Hij maakte weliswaar één plaats goed, maar was daarna niet bij machte nog verder naar voren te rijden en kwam zodoende als zesde over de finish. “Ik werd gewoon te lang opgehouden”, zei hij.



In de finale startte hij vervolgens als zesde en deze keer slaagde Joey er wel in een aantal plaatsen goed te maken. Dankzij een aantal fraaie inhaalacties denderde hij naar voren om uiteindelijk als derde te worden afgevlagd. “Van P6 naar P3, het was een goede race. Het niveau was hoog, echt een mooie finale. Bij de huldiging kreeg ik toch een megabeker, niet normaal! Goed, ik baalde wel een beetje van P3, alweer derde, maar gezien mijn tijd in de kwalificatie was het toch zeker niet slecht.” Zijn teamgenootje Niels Koolen had ook een goed weekeinde. Hij werd tweede in de second chance en wist zich daardoor te plaatsen voor de finale. "Niels heeft het goed gedaan. Hij plaatste zich voor de finale in dit sterke veld. Het niveau is erg hoog en met meer dan tachtig rijders is het bikkelen om de finale te halen. Ook liggen de rondetijden erg dicht bij elkaar. Dat maakt deze klasse zo mooi."

Joey rest nu nog drie races in het EK. Met zijn derde plaats heeft hij in ieder geval veel punten verdiend waardoor de titel alleszins in beeld blijft. De komende tijd volgen nog races op de banen van Mariembourg, Wackersdorf en Castelletto. Joey kent ze allemaal. “Mariembourg kenenn we goed. Daar racen we geregeld ook met het NK en BK. Wackersdorf en Casteletto zijn mooie banen met veel grip. Ik kijk er naar uit daar te kunnen rijden!"