HAN Go 4 Dakar Team vecht door: "Na twee uur slaap vol goede moed van start"

Het HAN Go 4 Dakar Team heeft de zware vijfde etappe met verve doorstaan. Het team zette een goede snelheid neer maar kreeg toch, net als veel deelnemers, te maken met enkele tegenslagen. Zonde, want het team van hogeschoolstudenten was sterk onderweg. De geheel zelf ontworpen en gebouwde auto hield zich goed staande in het sterke veld en ondanks de uitputtingsslag en het gebrek aan slaap haalden rijders Mooij en List de eindstreep. Momenteel staan zij op een keurige zestigste plaats in het algemeen klassement.

Jan Mooij blikte terug: “Na twee uur slaap toch weer vol goede moed van start. Het eerste stuk ging als een kogel. Helaas hadden we een lekke band en de drukregelklep zat weer vast. Het leek erop dat er vuil in het brandstoffilter zat. Dus stonden we met 45 graden in de brandende zon aan de auto te sleutelen. Probleem kunnen oplossen, maar helaas anderhalf uur verloren. Ondanks dat als 47e door WP1. Als de auto het blijft doen, gaan we echt als een speer. We hebben in de hele proef gisteren niet een keer vast gestaan, wat ook wel iets zegt over de kwaliteit van de auto. Het gaat er af en toe ruig aan toe. Donderdag pakte we een boom mee uit de grond wat betekende dat de jongens in de avond werk te doen hadden. We hadden schade aan beide kanten van de bumper en een buitenspiegel moest worden vervangen. Uiteindelijk zijn we om half drie in het bivak aangekomen. Het laatste verbindingsstuk na het einde van de proef is zwaar. Dat is toch nog zo’n 200 kilometer rijden en dan ben je moe en moet je stoppen om af en toe te slapen.”

“Na aankomst in het bivak hadden de jongens veel werk. We hebben de volledige drukregelklep nu vervangen. Ook de waterpomp bleek stuk, hebben we geen last van gehad, maar is ook vervangen. Er zat nu speling in de binnenste stuurkogel. Ook die is uit voorzorg vervangen. Daarnaast moest de hoes van de aandrijfas worden vervangen en tot slot werkte de highlo tussenbak niet, dus ook daar moest aan worden gesleuteld. De auto houdt zich verder zeer goed. We hebben zelfs het idee dat hij nu nog iets beter loopt, dus we hopen op een goede proef nu we weer wat zijn opgeschoven in het klassement.”

“We drinken overdag zo’n tien liter water zonder dat we moeten plassen, wat wel iets zegt over de hoeveelheid vocht die het lichaam in deze omstandigheden nodig heeft. Het eten in het bivak is erg goed, maar helaas is er wat weinig tijd om te eten. We kunnen 24 uur eten en dat betekent dat we ‘s ochtends aan een bord spaghetti zitten om maar zoveel mogelijk brandstof te verzamelen voor de rest van de dag. We verlangen naar aardappels met sperziebonen, maar nog even doorzetten. Morgen rustdag en dan 24 uur slapen!”